Up to Kandy

We rijden Polonarruwa uit en worden door een jonge vent gewezen op wat beesten bij een watertje . We stoppen en zien 4 leguanen op de kant liggen . Grote beesten die gevoed worden door het kereltje. Hij heeft vlees bij en houd dat voor de bek van de beesten zodat zij richting ons komen. Nu kunnen we ze echt van dichtbij fotograferen. Mooie maar ook enge beesten. We rijden verder en Chin heeft voor ons nog aardig wat in het verschiet. Via een zandpad komen we op een rode gravel weg die heel breed is en erg goed glad. Soms wat waterstroom sleuven maar dan wordt het pas echt een racebaan. Een landingstrip van rode gravel van zo´n 20 meter breed en naar later bleek 25 kilometer lang. Het gas gaat er op en we vliegen met zo´n 90 kilometer over een zandweg van gravel met hier en daar een kuiltje. Niet geheel ongevaarlijk maar we zijn jong en gestoord. Stofwolken markeren ons gedrag kilometers lang. Ik wordt bijna door een Tuktuk van de brede baan afgedrukt maar weet hem net te ontwijken. Ik blaas hem voorbij en hij schrikt van mijn snelheid. Dan ineens stopt de strook. Hier willen ze later races op gaan houden . Nou , wij hebben al proef gedraaid. Goed gekeurd .Over wat slechte weggetjes komen we een voorstadje van KANDY binnen gereden. Wat is hier aan de hand , wat een chaos is dat hier. Vier rijen verkeer probeert hier door 1 straatje te komen waar om de zoveel meter een wegopbreking is. Ronduit een gekkenhuis. Wij duwen ons door het verkeer heen, niets ontziend. Tuktuks worden gewoon om geforceerd . Politie en wegwerkers zien dat wij apart verkeer zijn denk , want we krijgen overal voorrang . Zo gaat het toch nog erg snel maar erg onverantwoord mag ik wel zeggen. Links en rechts , soms er overheen lijkt het wel , passeren we het overige verkeer. Bij een brug als we rechts moeten wordt er gewacht op Bjorn met de volgwagen. Hoe hij het doet , ik weet het niet maar hij staat binnen NO TIME op de brug. Met een Big Smile op mijn en op van de andere hun bek wordt de weg vervolgd. Dit gekkenhuis bedwingen is gewoon te gek . Mensen zien ons door het verkeer ploegen en aan hun soms vragende blik weet je dat ze niet begrijpen wat ze overkomt. Dan duiken we kleine straatjes in. We volgen Chin blindelings tot hij een heel stijl wegje links induikt . Stop, stop roept hij ,not follow. Hij komt met wat moeite terug omhoog. Hier moeten we omlaag en dan stijl omhoog naar het hotel , boven aan de top , zegt hij als uitleg. Nou hij maakt het wel heel spannend . Naar beneden stelt niets voor en naar boven , oke leuk , maar wat kort. Ik duik een garage in en stap af . We hebben weer een dag overleeft . De tassen worden de trappen op gedragen door het personeel. Voordat de kamers verdeeld worden eerst wat uitleg aangaande de komende vrije dag , het avond eten in het hotel, wat zwaar tegenvalt en de tijd van vertrek op de volgende rijdag. Goed moe gaan we niet te laat naar bed. Het bed waar ik in slaap is trouwens een Kingsize joekel van jewelste. Zo´n 2,20 x 2,50 en 70 cm hoog . Heerlijk.
I feel like a King , The King of Sri Lanka…….