Bijna de bak in en het land uit............

We gaan eerst langs een tempelcomplex voordat we Anu-dinges….. achter ons laten. De motoren zijn nog niet alle in orde dus we gaan met de volg auto. Achter in het bakje zittend geeft je een mooi zicht over het dorp, of is het een stad. In 200 na Christus was het de hoofdstad van Ceylon , het vroegere Sri Lanka. Het complex dat we bezoeken is van die tijd . Er staat een boom die aanbeden wordt en een museum gedeelte met restanten van oude gebouwen. Je wordt er lastig gevallen door verkopers met van allerlei prul . De prijzen veranderen met de minuut. Al dat oude spul is mooi om te zien , dit moet toch echt een bemiddeld rijk zijn geweest. Nu zie je alleen wat kerels die het stukje bij beetje aan het restaureren zijn , veel apen, leguanen, mooie vogels en prul verkopers .Hij , de verkoper, blijft ons achter volgen en hij krijgt Gerhard en Wim zo ver dat ze 1000 Rupees uitgeven voor een olifantje uit steen. Mooi uitgesneden en gehakt. Mij krijgt hij niets verkocht. Ik heb dat spul al of wil het gewoon niet hebben. Terug bij de auto staat een andere verkoper die het zelfde olifantje , maar dan groter voor 170 rupees , verkoopt. Zelfs voor 150 rupees mag het weg. Wij zijn weg want ik wil het nog niet voor niets ….Uh , dat lieg ik. Achter in het bakkie snel terug naar het hotel . Daar gaat het pak weer aan en na nog wat foto´s genomen door het personeel gaan we dan toch echt op pad. Wat mooi offroad parkoers , wat ons de nodige inspanningen vergt wordt onderbroken door asfalt. Zo rijden we aardig wat kilometers door dorpjes en landschappen , tot in eens een vent op een brommertje naast me , mij duidelijk probeert te maken dat ik moet stoppen . Het blijkt een politie agent te zijn , die geheel niet vriendelijk kijkt. Ik en de rest stopt en hij begint tegen mij te roepen dat ik op mijn motor gestaan heb en dat hij mij gesommeerd heeft om te stoppen . Vent ,ik heb niemand gezien. Jawel zegt hij , je zag mij wel en ik heb nog op mijn fluitje gefloten. Je moet mij niet hebben man , maar die vent voor mij. Arjan , die stond recht op zijn motor. Doen wij wel meer om de spieren wat te strekken. Hij was overtuigt dat ik het was en ik moest mijn rijbewijs laten zien. Ik had instructies gekregen om geen papieren af te geven voordat Chin , de gids , erbij was . Maar die eikel reed met de echte dader ver voor ons uit. Hij wordt er niet vriendelijker op en moet nu toch echt papieren zien . Na overleg met Robert geef ik hem mijn internationaal rijbewijs. Hij weet er geen raad mee en zegt dat ik mee moet naar het politie bureau. Eerst wachten tot Chin terug is, nee nu mee ,zegt hij. Zo gaat het nog wat over en weer, hij stapt zelfs al op zijn brommertje . Dan horen we Chin aankomen en die stopt , begint gelijk tegen de agent te praten op een beetje een zielige manier om die agent maar over te krijgen. Nou , ik mag blijven ,Chin en de monteur en mijn Intern. rijbewijs gaat mee. Hup naar het bureau. De rest en ik rijden door tot waar dader Arjan staat te wachten . Met een grote lach op de beek staat hij ons op te wacht. Ze moeten mij hebben zegt hij, ja dat weet ik ook, eikeltje. Vrij snel , na zo´n 20 tal minuutjes komt Chin aanrijden. Ik had nooit mijn Intern. rijbewijs af moeten geven. De agent wou mijn visa intrekken en dat zou betekenen dat ik het land uitgezet zou worden. Binnen 2 dagen zou ik het land moeten verlaten , onder dwang. Chin heeft zijn best moeten doen, hij was arm, had schulden, moest een betere motor kopen, wij waren Nederlandse militairen die een Jungle motortour maakten als training voor het leger, hij heeft letterlijk op de knieën gemoeten om er onderuit te komen. Met 1000 rupees ( 7,50 euro) boete wordt hij heengezonden. We lachen er nog een keer om , Arjan geeft Chin 1000 Rupees en we vertrekken . Op naar het volgende verhaal. Offroad , want daar zie je de bruine ridders (agenten dragen hier een glad gestreken stront kleurig tenue met een grote chrome nummer op hun borst ) niet veel . Na veel kilometers over zand wordt Chin wat zenuwachtiger. We komen op olifanten terrein. Wilde exemplaren wel te verstaan . De stront en de lucht , meer de stank maken dat duidelijk . Afgerukte takken liggen her en der. Tijd om Bjorn met zijn grote pickup vooruit te laten rijden . Ze reageren niet echt goed op motoren. Ze hebben er ronduit een grove hekel aan. Je wordt gegarandeerd aangevallen als ze gestoord worden door kabaal uit zo´n 2 wieler. We rijden verder , nu hoor je ook van alles , of beeld ik het me in. De stank wordt erger. En dan , 30 a 40 meter voor ons , staat er een mannetje , nou haalt tje er maar af, dit is een woudreus van de grootste omvang , hij kijkt ons aan , dit maakt indruk, en hij vervolgt zijn weg. Of hij wacht ons op. We wachten maar even en bekomen van de indruk. Als we hier zonder volgwagen voor ons deze kolos tegen hadden gekomen dan had hij ons aangevallen , zegt Chin. Nou, wij wachten en luisteren nog wat , dan kan het angstzweet ook wat wegtrekken en vervolgen dan onze weg. We zien niets meer op de plaats waar de Big One de jungle in verdwenen is maar ik heb hem toch echt gezien. Indrukwekkend . Verder rijdend zien we een grote groep op een vlakte grazen , de groep van het grote mannetje misschien. Wat foto´s maken , maar ze staan te ver weg. Rijden maar weer. Dan duikt Chin van het pad, richting het meer. Wat nu denk ik. We gaan wat door water rijden???. Chin duikt gelijk met zijn voorwiel ineen te diep stuk water en ik moet hem terug eruit trekken . Verkeerd padje kerel . Dan gaat hij te voet een parkoers uit zetten en gaat op Wim zijn motor ons voor. Arjan en dan ik doen hem het na. Ik blijf midden in het water hangen omdat mijn achterband niet voor dit werk gemaakt is. Ik kom er wel uit hoor maar lekker ging het niet. De rest komt goed te redelijk door de plas heen. Chin gaat als laatst nog een keer met zijn eigen fiets en gaat plat , lachen man , hij vind dat minder maar dat maakt ons niet uit. Als het niet zo nat was geweest dan had ik op de knieën gegaan. Door erg smalle paadjes met hoge begroeiing ploeteren we voort . Aangekomen in Polonaruwa rijden we ons Resort ( lux landgoed) op. Nou , na het gezien , er gegeten, er geslapen , ontbeten en het landgoed bekeken te hebben, mag het woordje RESORT wel geschrapt worden. Een vies , vuil complex met slaapruimtes die van binnen en buiten met 1 bruine stront kleur geschilderd waren . Nou geschilderd , er was meer een verfbom gebruikt. Weg hier…….