Milford Sound ,…Moeder natuur op zijn best…241 KM
Door: gerardNZrene
Blijf op de hoogte en volg Gerard
02 Februari 2011 | Nieuw Zeeland, Te Anau
Regen , en nog eens Regen …….Met bakken komt het neer in Te Anau…. Om 7 uur wakker , we moeten er vroeg tegenaan vandaag. Gaat het nou opklaren ???. Volgens het NZ Breakfest News wordt het vandaag 21 graden met bewolking. Nou buiten staat alles blank, maar het wordt beter hoe meer we naar onze vertrektijd van 9 uur komen. Tanken hier in Te Anau , want dat kun je niet meer richting Milford Sound en de weg terug. Met goede moed vertrekken we . We worden nat maar niet echt van de regen , de wegen zijn nat , erg nat ,uitkijken dus . Na 50 a 60 Km toch mijn regenbroek maar aangedaan , het wordt donkerder verderop . We rijden de “Milford Highway “op , gewoon dezelfde weg als we al volgde , maar voor de info moet ik dit toch melden. Bij Hollyford lijkt het of we een inloop douche binnenrijden . Overal komt water uitvallen , zo mooi , uit rotsen , bomen , elke bocht is een verrassing , kreekjes , watervallen .En de vergezichten …. Het ontroerd ons , ik ( Gerard ) krijg een brok in mijn keel.De tranen breken me uit. Wat “Moeder Natuur “hier heeft uitgestald voor ons is in geen woord en beeld vast te leggen . Dit moet je zelf gezien hebben om het te kunnen bevatten , en het liefst op de motor , pas dan voel hoe klein je bent in dit wonder der natuur. Dit is groots , daar is Yosemite , USA maar een voorafje bij. Al door rijdend genieten we van elke bocht en uitzicht tot we weer een weg onderbreking hebben en we de buffels weer door de grevel moeten sturen . Hallo , wat nu , een tunnel zonder licht ????? Ja , de Homer Tunnel , gemaakt door die van de Simpsons denk , want je breekt je nek op je motor in dat ding , en hij is verlicht met tien kaarsen . En dat voor 1300 meter tunnel , zicht nul , zonnebrillen af want hier zie je geen steek met die dingen op. Blij als je weer licht ziet aan de eind van de tunnel . Figuurlijk en letterlijk. Door naar Milford Sound ,wat een bochtenwerk, door schitterende uitzichten en langs honderden watervallen . Parkeer terrein op en 300 lopen naar de balie om je te melden voor de boottocht. Daar nog 3 kwartier wachten en dan de boot op . Lekker rustig nog tot er een blik Jappen open getrokken wordt. Ja hoor ,daar heb je de stresskippen weer , van alles nemen ze foto’s . Bij het aan boord gaan van de boot wordt me nog gevraagd of ik bij het gezelschap hoor , “heb ik mijn ogen zover dicht of hoe zit dat”, later krijg ik hier spijt van . Zij krijgen een mooie Sushi maaltijd voorgeschoteld en wij hebben om 12 uur nog niet ontbeten. Lomperik dat je bent, nu moet je een belegd broodje kopen . We vertrekken en zijn de haven nog niet uit en krijgen een van de mooiste watervallen van de bootreis gelijk te zien. De boot slaat naar een zijde, omdat het gepuppel allemaal daarvan een foto of 20 a 30 wil maken.Zo gaat dat heel de boottrip en we vinden het lachen hoe gestoord dit volk is . Wij genieten van wat Moeder der Natuur ons bied en maken ons fotootje . We worden ook nog bij de Japanse foto reportage betrokken . Gevraagd en ongevraagd. Een stel komt vragen of zijn vrouw tussen ons in mag staan voor “Foto”. Andere komen slinks voor ons staan en maken stiekem “Foto”. We hebben ze wel door , kijkend door onze donkere zonnebrillen .Afijn de boottrip is zeker de moeite waard en we treffen het want de zon straalt weer hoog aan de hemel. Maar langer dan 1,5 uur zou ik je niet aanraden en zeker niet met die “Pearl Harbor “ nazaten . Terug naar Te Anau , nu met veel beter weer en dus nog mooiere uitzichten. Het rijd nu veel makkelijker en komen nu van de andere kant en zien weer andere uitzichten. Net voor de Homer tunnel zien we ook de Nieuw Zeelandse Rubber eter, de Kea, een Papegaaiachtig vogeltje te grote van een kip die je niet op je auto moet krijgen want hij trekt de rubbers uit je ramen en deuren. De motors vergenoeg wegzetten dus en dan deze bijter vastleggen op de gevoelige plaat. We beginnen al een beetje op die Jappen te lijken . Nee , zijn wij te groot voor . Rene zegt, nu snap ik voor wie die douche koppen zo laag gehangen worden. Het stoplicht springt na 15 minuten op groen, rijden met die hap , het donker gat in . “Hallo , leg hier nou eens een fatsoenlijke weg neer en verlichting zou ook niet misstaan”. Nu nog zo’n 80 Km en we zijn over een nu droge en mooiere weg terug in Te Anau . Ontbijt om 5 uur en een hoop om neer te typen. En dat alles voor jullie . Het was een dag om nooit te vergeten , wat kan natuur toch mooi zijn . Dit is 1 van onze 5 beste mooiste dagen ooit om mee te maken op de motor . Bedankt Moeder Der Natuur…….