Door de Vallei van de wind……….179 KM

Met de afdruk van draden van het electriek deken in mijn rug in een uitgezakt bed, wie heeft hier geslapen ??. Auto’s die voorbij razen met de stereo op 10. Een irritant zoom geluid vanuit de wasruimte achter onze slaapkamer. Maar voor de rest een perfecte nacht gehad .We gaan vandaag naar Te Anau voor 2 overnachtingen . Waarom niet langer in Queenstown , zullen sommige van jullie zeggen .” This is the place to be”, roept heel New Zealand . Nou aan ons is dit shop paradijs niet besteed . En aan een elastiekje van een brug afspringen laten we over aan nog grotere zotten dan wij al zijn . De Jetboot hebben we ook al op een betere en mooiere plaats gedaan en wat men hier nog meer verzint , het is aan u…..We hebben Millford Sound reeds geboekt dus nu alleen naar Te Anau zien te komen. Eerst langs Dickies voor een nieuw Kanon , Canon bedoel ik. Even zoeken in een winkelcentrum net buiten Queenstown , in Frankton eigenlijk en ja hoor daar zit ons Dickie. Ja ,we worden al vaste klanten , de 2de camera deze vakantie. Nu nog tanken en dan kunnen we met gerust hart de reis aangaan . De ene na de andere weg blokkade voor onderhoud komen we tegen . Ze houden het hier wel goed bij en nu is het niet zo druk meer , dus wij mogen regelmatig een kleine pauze inlassen. Dan begint er een kust/meer weg, hoe noem je zo’n weg eigenlijk, langs “Lake Wakatipu” met breath-taking views ( adembenemende uitzichten ) en schitterend bochtenwerk . Dat alles in een zonnetje dat de koude temperatuur van 17 graden een heerlijk rijweertje maakt . Wel 40 km alleen dit soort wegen en uitzichten . Mijn nieuwe camera kan gelijk laten zien wat het apparaatje allemaal kan doen met al zijn functies. Wat is het weer mooi en je krijg er bijna …………..van. Wie mij kent weet wat men hier in moet vullen om de tekst volledig te maken. In Kingston ,een klein plaatsje waar het Lake stopt , gaan we voor het ontbijt bij Kingston Corner. Net nieuwe eigenaren die ons perfect met ons eten bedienen. Eggs on toast , ja alweer , maar we hebben het hard nodig voor “a hard days work”. En werken gaan we weer .We duiken een enorme vallei in waar weer volop schapen ,koeien en fruit gekweekt worden. Men zegt hier dat het aantal schapen in Nieuw Zeeland af neemt en er meer Cows voor in de plaats komen. Geef ons maar een steak , in plaats van dat Turks hapje. Ook ski plaatsen komen we voorbij ,waar nu niets te doen is omdat het witte spul er niet ligt. Voorbij het plaatsje Athol , waar honderden herten in de wei staan , een Deerfarm zoals dat hier heet , moeten we rechts de “Mossburn Five Rivers Road “op. De ventilatoren worden weer aangezet om ons het leven zuur te maken. Zo’n 21 km tot aan het plaatje Mossburn zelf , krijgen we hem van opzij, daarna , na een korte pauze weer van alle kanten . Nog maar 78 Km op de SH # 96. Een wielrenner komen we tegemoet al bellend met de wind in de rug,de bofkont .Een vrachtwagen voor ons , geladen met een poeder of zandachtige lading komt volgens ons met een half lege bak aan. Kilometers ver kun je hem volgen aan de stofwolken die hij achter laat. Het begint een beetje te druppelen als we bij Fiordland Hotel in Te Anau aankomen . Vroeger dan gepland , maar mooi op tijd voor de kou en een beetje regen. Hier blijven we 2 nachten zodat we morgen zonder bagage naar Millford Sound kunnen vertrekken en daarna hier weer tot rust kunnen komen. De rest van deze dag krijgen jullie nog te lezen , als er nog wat gebeurd , dan he’??........


Te Anau in de avond . Lopend 700 meter langs de buiten wijk richting het centrum ,we gaan kijken of er nog wat te doen is in dit klein dorpje . Het “Town Centre “blijkt een winkel-centrum te zijn met hier en daar wat restaurantjes tussenin. We gaan maar wat shoppen om de tijd door te komen , te vroeg om te gaan eten. Het is rustig hier in Te Anau , alleen bussen met ladingen Japanners of Chinezen , ieder geval zenuwachtige, fotograferende kleine mensjes met spleetogen. Wat stressen die mensjes toch. En waarom , wij weten het niet. Na wat tijd gaan we toch op zoek naar de “Olive Tree “, een restaurantje dat we in het infoboek van het hotel reeds gevonden hadden. Nu meten we het nog in het winkel-centrum vinden. Tussen 2 shops in vinden we het kleine en lege establishment . “Dinner for two boys “, vraagt men ons . Oke , zoek maar een tafel, plek zat dus geen probleem. Een fles water krijg je zo al , een Pinot Noir en een Monteight’s Golden bestellen we er bij. De maaltijd gaat bestaan uit voor Rene , Wild Cod , Dikke Frieten , wat groente en 2 sausjes. Cod is witvis en wordt als een lekkerbek gebakken .Voor mij een “Surf& Turf”. Dit bordje bestaat uit : 2 medium gebakken Biefstukken , daarboven op wat Cod gekookt in witte wijn , daar weer bovenop een dozijn garnalen en afgemaakt met een groen lip mossel van hier uit de buurt . Als garnering een bakje lauw warme rode kool , een hoopje fris groen , een bakje gestoomde groente en gestoomde en daarna gegrilde aardappels in de schil. Heeft dit ons gesmaakt of moeten we er om liegen. Het is aan jullie …Nu nog kijken voor een plek voor internet en voor een natje voor bij de film vanavond op TV. Ik koop een nieuwe rugzak want de mijne valt uit elkaar , nu heb ik er een met New Zealand er mooi opgestikt. Bij het kopen van het natje kom ik ook nog een Fleece sweater tegen en die zei dat ik hem morgen nodig had. Oke , doe die dan ook nog maar. Het begint weer te regen als we terug naar het hotel lopen. Het gaat nat worden vannacht zeggen ze op het nieuws. “Als het morgen overdag maar droog is” ……… Trusten……..