The Long Way Home……18,500 km

De laatste keer wakker worden in New Zealand , na een goede nachtrust , we gaan pakken , alles in de tas wat we niet meer nodig hebben tot dat we thuis zijn. We moeten om kwart voor 9 beneden klaar staan voor de shuttle bus die ons naar Christchurch Airport zal brengen . In de lobby geven we onze deur pasjes af , geen extra kosten , wachten op het busje . Er staat al wel een busje , maar dat zal voor andere reizigers zijn , toch , niet dan , we zijn nog veel te vroeg, nee hoor , dit busje is ook voor ons . Samen met 2 stellen uit Nederland moeten we het busje delen , geen probleem , alleen ze beginnen gelijk op zijn Nederlands te zeuren . Over het land , natuurlijk het weer, de kinderen , het werk , afijn echt Hollands. De chauffeur , vraagt ons in het Nederlands , hoe de vakantie was , weer een Nederlander die zich in dit schitterende land heeft gevestigd. “Echt heel mooi en erg goed verlopen “ . Verder had hij het te druk met rijden en via zijn mobilofoon van alles te regelen . Echt een Nederlander , hard werken voor zijn bestaan hier in NZ . We komen snel bij de Airport aan , checken ons in , regelen een perfecte zitplaats , we hebben 1,5 meter ruimte voor de stoelen , en gaan weer naar buiten , het duurt nog 2 uur voor we aan boord kunnen . Bij de douane kunnen we nog wat dingen afgeven , want nu mogen we ineens weer geen Gel meenemen , afijn hij is voor jullie dames, geniet er van . In het vliegtuig worden we weer verwend door de stewardessen van Singapore Airlines . Mooie meiden hoor en gedienstig , er zit er al gelijk een, Ng geheten , recht tegenover ons met het opstijgen. En maar glimlachen , wij ook hoor .Ze helpt ons heel de vlucht en vraag bij het uitstappen of we Singapore nog ingaan . Hebben we geen tijd meer voor en als ik vraag of ze onze volgende vlucht ook op ons vliegtuig zit zegt ze snel “nee , ik ga naar huis , sorry “. Jammer , met haar had ik nog wel een reisje willen doen.


We zijn op Changi, Singapore Airport aangekomen, nu 5 uur wachten en dan door naar Nederland. Knap heet hier, het lijkt wel of het vochtigheidsgehalte hier meer dan 100% is , maar een paar koele pinten werkt altijd. Hier heel de tijd aan de bar , 5 uur lang , blijven hangen zal niet kunnen , te duur en niet goed voor de nachtrust straks in het vliegtuig , dronken nemen ze je niet eens mee. Ik stort me maar op eten, want hier hebben ze ook lekkere dingen. Bij een stoom-tentje kun je allerlei gestoomde gerechtjes krijgen , voor weinig , ik pak er maar gelijk 4 verschillende. Het oude vrouwtje begrijpt mij niet echt goed en vraagt het nog een paar keer, een ding is uitverkocht dus vraag ik om ‘Chicken feet” in plaats van de biefstukjes . Tot 3 keer toe zegt ze “Chicken Feet “en wijst naar haar voeten , “No Legs , but Feet , Chicken feet , oke ?????? Ja ja wijfie , ik begrijp het , geen blanke pakt die dingen normaal natuurlijk, maar ik ben geen normale blanke. Ik krijg 4 schaaltjes op een dienblad met voor menigeen rare dingen , gestoomde hompjes vlees en vis en die kippenpootjes. Ik kan je zeggen , er zit veel bot in maar ze smaken toch best wel lekker . Rene had voor de zekerheid maar gewoon een broodje genomen, geen gekke dingen voor de Road Captain. Na weer een uurtje wil ik toch weer wat lekkers hebben en zie mensen met papieren schalen lopen met een soort curry erin. Na wat zoeken ben ik er achter , ‘doe mij maar eens zo’n Laksa noedels” leg ik de dame uit en dan begint ze in onverstaanbaar Engels tegen mij te brabbelen , na ontcijfering ,” hier afrekenen en daar ophalen”, ja het lukt, ik heb mijn schaaltje . Nou , ik hoef weer niets uit te leggen maar ik moet echt in Azië gaan wonen , Non de Ju , wat is dit lekker en heet…….. De neus gaat weer lopen , nog snel een peuk en we gaan naar de Gate , 9a volgens de papieren , om in te stappen voor de laatste vlucht. Daar wachtende begint mij het gevoel te bekruipen dat we verkeerd zitten . Nee, het stond op het bord zegt Rene nog, ja dat weet ik , maar mijn gevoel zegt , ik loop nog even terug naar het bord met vluchten. En ja hoor , Gate B1 , de andere kant dus van dit gebouw , zeker 15 minuten lopen , gelukkig hebben we nog een uur. Na dat uurtje stappen we het vliegtuig in , dat volgens ons niet vol gaat komen deze vlucht. Hopelijk niet , dan hebben we wat meer plek. Inderdaad , nog niet half vol , dus plek zat . We hebben niet , zoals enkele brutale Hollanders een hele bank voor ons zelf in beslag genomen , nee 3 stoelen voor 2 personen is genoeg. De vlucht verloopt rustig , enkele films bekeken , alles bij elkaar nog geen een uur geslapen , en nog net in de donker landen we op Schiphol. We zijn weer in Nederland en dat merken we gelijk, al dat gehaast , mensen vliegen , figuurlijk dan , alle kanten op . Wij proberen eerst maar eens een kaartje voor de trein te kopen , want als je dat nooit doet , wij dus nooit , dan is dat een flinke handeling. Met wat hulp van een NS pet lukt het ons en kunnen we naar het spoor , net te laat dus voor de eerste trein richting Dordrecht ,wachten , maar na een 20 tal minuten zitten we in een stille trein. De trein is stil maar er wordt ook absoluut niets gezegd tegen elkaar , niets gezellig , niets zingt of fluit. Wat een dooie bende , als ik hier iedere morgen drie kwartier moet vertoeven dan werd ik gek. Gelukkig kunnen we en moeten we er in Dord uit , overstappen naar Breda en bij Lage Zwaluw eruit , daar staat Marjolein al te wachten , zij brengt ons veilig thuis. De vakantie zit er op , nog 2 dagen rust en dan woensdag weer werken , Rene mag donderdag beginnen. Dit tripje was in een woord Schitterend . Verdere uitleg komt nog in het overzicht van onze trip. Geef me even de tijd want de JETLAG doet ook zijn werk .