Van koeien/schapenstront naar de fruitschaal.172KM

Wakker worden in Gore, klinkt niet echt lekker maar reken er een heerlijk “Kingsize”bed bij en schone lakens die lekker ruiken en je slaapt als een os. Geen grote rit vandaag dus we wachten tot de hemel openbreekt voor wat beter weer, en dat gaat vandaag gebeuren , volgers het weather report op de laptop, een onmisbaar apparaat als je dit land bezoekt. Je kan er alles mee vooruit boeken en bekijken wat je wilt gaan doen en dingen opzoeken zoals het adres van de Harley zaak in Christchurch en het adres van mijn tante , niet ver uit het centrum van die stad, hopelijk hebben we nog even tijd om haar te bezoeken. Ik heb haar nog nooit gezien, zij zijn in de jaren 60 geëmigreerd naar dit mooie land om hard te werken en een schapenfarm te runnen. Nu mijn oom overleden is zit mijn tante er nog alleen . De kinderen zijn behalve neef Gerard geëmigreerd over heel de wereld. We kijken of we haar een bezoekje kunnen brengen , misschien vind ze het wel leuk om een paar Hollanders te spreken , misschien schiet ze ons van de dorpel ,” wat zijn dat voor enge bikers “wie weet .Eerst nog wat doen in Gore , teruglopend gisteren vanuit het centrum hebben we een winkel met T-shirts gezien en ik moet een sleuteltje van de koffers vervangen dat afgebroken is. Eerst de shirts Store maar , en ja hoor mijn 2de shirt dat ik gekocht heb , o nee 3de , hier in New Zealand , de eerst ben ik in Rotorua vergeten mee te nemen .Heeft nog iemand dat opgehaald , laat het even horen. Dan naar de locksmith voor het sleuteltje,onderdeel van een fiets winkel. “Nou , dat wordt moeilijk , ik weet niet of ik dit heb, ik kijk even “. Na een tijdje komt hij met een ongeslepen sleutel, “probeer deze maar eens en ja hoor hij gaat er in , draait nog niet natuurlijk maar dat gaat hij nu aanpassen . Nee , hij past niet , na nog wat vijlen en slijpen werkt hij wel , afrekenen en hup op de bikes . Eerst 5 Km op de SH # 1 en dan de SH #90 richting Raes Junction , zo’n 64 km door nog steeds Farmers Country ( boeren land), schapen en koeien en stront . Wel mooi rijden maar dadelijk wordt het beter, net als het weer ,daar ginder is het blauw. Halverwege die SH# 90 roept de maag , “vergeten jullie niet iets , het is al bijna 11 uur en als dit lichaam scherp moet blijven dan moet er weer brandstof in , in vaste vorm graag “. Oke , dan stoppen we wel hier , in “Tapanui”, een klein boeren gehucht met toch wat goed uitziende eetgelegenheden. Bij “Chisel “stappen we binnen en worden vriendelijk verwelkomd door de bazin ,denk , ze begint te vragen en te vertellen en geeft ons een “Farmers Breakfast “ waar je u tegen zegt. Ze heeft wat Nederlandse vrienden waar er een van trouwt dit weekend en als we vertrekken zeggen we nog dat ze hun maar van ons moet feliciteren , “ja dat doe ik, van een paar “Dutch Bikers”. Bij Raes Junction links af de SH# 8 op naar het noorden . De zon begint aardig fel op het helmpje te branden maar het is lekker , het landschap wordt er ook gelijk een heel stuk mooier op , “Back in the Mountains “met schitterende uitzichten. Ook het financieel klimaat wordt hier beter want we zien geen armoede meer maar mooi aangelegde tuinen en alles staat in de verf. Het ruikt hier ook anders, net of je door een fruitmand heen rijd. Dit is een fruit gebied , tussen “Ettrick en Roxburgh “ stikt het van de fruit plantages , alles wat je maar kun plaatsen in die fruitmand hebben ze hier . Heerlijk luchtje om door te rijden. Bij Roxburgh hebben ze ook nog een waterkrachtcentrale die we bezoeken , indrukwekkend om te zien . Door een pijp van 5 meter doorsnee , er zitten er 8 op een rij , gaat gemiddeld 6,3 miljoen liter water per minuut doorheen . kun je het voorstellen ??? Door naar “Alexandra “, een grotere stad, nog een dorp hoor , komen we er weer achter dat hier dit weekend een motor-rally is , daarom al die bikers ,maar wij gaan na een korte pauze door met onze rit richting Cromwell , onze slaapplaats , als dorp dan. Net na Alexandra weer een waterkrachtcentrale, “Clyde Dam”, met een mooi groot reservoir/meer dat loopt tot aan Cromwell en daar overgaat in Lake Dunstan . Bij een lookout nemen we een foto van dit Lake met onze bikes op de voorgrond . Nog een klein stukje naar Cromwell en daar een slaapplek zoeken , hier geen Backpackers plek te krijgen , dus weer een motel , nu “Cromwell Motel “ mooi gesitueerd in een parkachtig omgeving. Ja boys , we hebben een lodge met een Queensize en een Kingsize bed voor jullie, en een zwembad, waar ik later achterkom dat je hier goed je bier in koel kan houden, eerder koud zeg maar. In die Pool zwemmen een paar kinderen en een moeder met 2 vriendinnen op de kant . Als die in het bad zegt, “en jij zegt dat ik op een “Sausage ( worst ) lijk , denk ik ,we zijn hier weer eens weg , beetje te koud voor mij. Bij de balie maar een access code gehaald voor het draadloos internet en dit verhaaltje neer typen voor , de fans. We gaan nog ergens eten ,maar dat komt later. Wat een rustige maar lekkere , warme en mooie dag weer. De pompbediende zei het nog in Alexandra, “New Zealand is Bikers Paradise “, wat moeten we daar op zeggen ………………………………… “Yeah Your right,Dude “…….

Nou , het wireless internet is geen succes hier in Cromwell , het verhaaltje ging nog wel maar de foto’s kreeg ik er nier meer op. Ik doe dit stuk dus maar in Twizel , waar we net aangekomen zijn , een dorp net onder de rook van Mount Cook, nog zo’n 64km er vandaan. ……Gisteravond dan maar. Te voet naar het centrum van Cromwell gelopen , toch wel 10 minuten lopen in de brandende zon, het neusje is weer goed rood , smeren jongens. In het koude , qua gevoel , winkelcentrum bij de Thai terecht gekomen . Buiten op het terras een plekje gevonden , naast een nep stroompje dat door de mall loopt. “Heb je soep , jonge dame , ja maar alleen als hoofd gerecht “, dat wordt te gek zeggen we en we nemen kip sate en de gebakken won-tons . Rene krijgt een best groot bord met kip sate en aardig wat rijst en wat groente, te veel in mijn ogen voor een voorgerechtje. Mijn won-tons zijn ook een flinke hap maar we eten het op zonder te klagen en het smaakt echt goed. Beter dan het hoofdgerecht dat ik neem . Een speciaal gerecht met zeevruchten , waar ik van aan moet geven hoe heet ik het wil , “Thai Hot of gewoon Hot”.”Ik heb het nog niet op als Thai Hot “, zegt het meisje en zij is van Thaise afkomst , mooi grietje trouwens. Dan maar gewoon Hot , wil vanavond niet de tijd doorbrengen op de pot. De Roadcaptain gaat voor de Kip met noodles , weer een erg groot bord vol eten . Mijn bord wordt heel mooi geserveerd maar waar zijn de zeevruchten , 4 mossels , 2 garnalen en wat wild Cod , dat is alles dat ik tussen het vele groen kan vinden . En best wel HOT , inderdaad gelukkig niet de Thai Hot gepakt. Nee , dit viel wat tegen , beginnen we kritisch te worden ??? Rene zit halverwege zijn bord ook vol en aan zijn gezicht te zien was hij er ook niet van onder de indruk. Misschien gewoon de verkeerde keuze, laten we het daar op houden. Terug stappen naar het Cromwell Motel , is goed voor de verwerking van het voedsel en de TV aan want we krijgen vanavond een nieuwe manier van Rugby spelen , 7 tegen 7 , en het duurt maar een kwartier per wedstrijd. Toch een mooi spel maar erg hard is het wel , maar veel mooier om naar te kijken dan dat rare Cricket , hier zit leven in . Meer dan bij ons, dus snel de bedstee in , nadat we nog naar het nieuws gekeken hebben voor het weer en wat er daar in Australië allemaal gebeurd is met dat windje …..