Dag 1 Schiphol / Stockholm……

Hoi luitjes , sorry bij deze , omdat jullie voor niets hebben zitten kijken op je PC of iets dergelijks voor mijn verslagen , maar er was totaal geen bereik daar waar ik mijn Enduro dagen doorgebracht heb.Hierbij ga ik ze alle proberen vandaag te plaatsen. Prettig leesplezier...Ik heb genoten , dat is zeker....

Dag 1 , vertrek...

Kwart voor 12 ga ik toch maar even plaat, heb geen slaap maar misschien doe ik een uurtje. Het zal de spanning wel zijn maar van slapen komt niet veel. De klok kruipt voorbij, minuut voor minuut. Dan blaast mijn wekker zoveel herrie uit dat ik toch wakker schrik. He , ik heb wat geslapen , kan nooit veel zijn geweest maar alles is meegenomen. Eruit en de motorhelm alsnog in de tas doen , daar heb ik over naliggen denken en dat moet kunnen . Dan heb ik tenminste een hand vrij. Brood klaarmaken , eitje bakken, douche , laatste dingen nog in de tas. Het lijkt wel of ik 5 weken weg ga, zoveel spullen heb ik bij. Het grootste gedeelte van wat in de tas zit is crosskleding, protector , jas en de helm. Dus het valt wel mee. Iets over 3 vertrek ik, de tank is vol en ik ben wakker. Ik merk dat ik mijn GPS eens bij moet werken want ze wil iedere keer ergens anders heen. Nee , trut we gaan via deze weg , ja. De afstand wordt iedere keer als ik zelf wat beslis korter .Zie je wel dat je het kunt zonder zo´n apparaat. Ik moet stoppen op een industrie terrein voor een winkel maar zie geen Sky/park. Ik bel en ik ben net te ver gereden. Haal uw spullen er maar uit en kom even binnen de laatste dingen regelen. Sleutel afgeven , ja zo gaat het hier, en dan wordt u gelijk weggebracht. Binnen 5 minuten sta ik bij de KLM deur. Balie 7/8 , daar je eigen inchecken en dan je koffer/tas afgeven en labelen . Mijn label wordt door het apparaat opgevreten en ik sta daar verloren , niemand ziet me. En hoe nu . Een medewerker komt vragen wat er aan de hand is. Geen label meneer . Kast op , de schaar erin en gewoon weer een keer opnieuw. Nu lukt . Nu naar de douane , waar we vrij gemakkelijk doorheen komen. Zo en nu op het gemak naar de Gate. … Fucker de fuck , waar zijn mijn papieren allemaal gebleven . Die liggen nog op het incheck apparaat sukkel. Tegen strop in terug naar de douane, dit gaat wel erg gemakkelijk. Een medewerkster loopt even mee, zo kan ik weer naar de koffer incheck kasten. Daar vraag ik of mijn papieren nog op de incheckbalie liggen en wonder wel , alles ligt er nog. Vlug weer door de douane en naar Gate C18. Hier zit ik nu op de boarding te wachten . Alles gaat goed en we gaan dadelijk weer eens vliegen. ….Toch wel even het zweet op het voorhoofd gehad. Al mijn papieren zaten in de map, ticket voor de terug vlucht, trein tickets, en meer van dat alles. Maar het komt goed hoor…….

Mooi op tijd stappen we in en vertrekken we richting Zweden. De hoofdpiloot van het vliegtuig zegt dat het maar 1,5 uurtje vliegen is maar we maken de 2 uur toch vol met het rondrijden op het kleine Stockholm vliegveld. Het duurt ook nogal wat tijd voor dat we er uit kunnen . Het Zweedse tempo wordt hier al ingevoerd. Geef niet , we hebben de tijd.
Binnen 5 minuten sta met mijn koffer en al in de aankomsthal en ga op zoek naar de treinen. Bij de infobalie vraag ik of dat ik met mijn ticket voor de trein goed zit als dat bordje blijf volgen. Yes sire, 200 meter rechtdoor en dan de trein aan de linkse zijde. De3 lift in en beneden kom ik in een koude kelder waar 2 sporen lopen. Na bestudering van het vertrektijden bord kom ik er achter dat ik hier nog een uur kan zitten wachten. Afijn , dan maar wat treinen en mensen bekijken. Er komt wat oude meuk voorbij, treinen dan he , mooie blondines komen ook langszij maar zien mij niet zitten . Of juist wel en voelen gewoon dat je geen Zweed bent. Vraag je ze wat dan geven ze vriendelijk antwoord in perfect Engels. Dan na dat uurtje , precies op de minuut , komt mijn SJ sneltrein binnenrollen. Wagon nummer 2 , stoelnummer 66 , wat een luxe . Erg mooie trein met stoelen in de comfort klasse. Mijn grote tas-koffer boven in het rek en karren maar. Oke , een maar , ik zit achterstevoren in de wagon en het naar buiten kijken voelt niet lekker aan . Als ik er eenmaal aan gewend ben , geniet ik van het uitzicht. Iedere keer wordt er een ander schilderijtje voor mijn raam gehouden .De zon schijnt en de airco staat aan . Ik pak een lekker broodje uit mijn picknick mandje , zo voelt het tenminste en geniet. De dorpjes vliegen voorbij, ja wat wil je , de trein rijd soms tegen de 200 kilometer . Wat een rust straalt dit land uit. Na zo´n 1 uur en 3 kwartier moeten we alle de trein uit en gaan we verder met een dubbeldekkers bus. Ja ,het spoor wordt verbreed van 1 naar 2 sporen. Ik heb de bussen snel gevonden en zit binnen de kortste keren met mijn neus tegen het raam op de eerste verdieping . Geen chauffeur voor me en perfect zicht. Nu heb ik nog beter zicht op de schilderijen die men mij voorschotelt . 2 uur genieten van het binnenland met soms een vleugje kust. Als we aan komen op Allesund aan de kust moeten we weer naar het trein station. Als ik daar naartoe loop , steekt er een jonge man zijn hand uit en zegt`jij bent Gerard denk… Verdomme , weten ze hier ook al hoe ik heet. Wilco , van het verhuurbedrijf is het niet ,misschien iemand die hij vooruit gestuurd heeft . Maar nee, het is Wout uit Groningen die met mij gaat Offroaden. Hij had mij de laatste rit met de bus in de gaten gekregen en dacht dat moet Gerard zijn uit Nederland . Je valt op de een of andere reden op tussen die Zweedjes. We pakken wat te drinken en kletsen wat over wie en wat we zijn. Op precies de vertrektijd , komt de laatste trein in beweging. Alles gaat hier stipt op tijd en de conductrice knipt vriendelijk onze kaartjes . Nog 1,5 uur en dan zijn we in Bracke , het trein station waar Wilco ons ophaalt . Ook deze trein rijd van het ene schilderijtje , dwars door het andere , langs meertjes met rode huisjes in de Zweedse stijl. Gewoonweg mooi. Op de minuut af stopt de trein bij een klein stationnetje en daar staat Wilco al tegen het gebouwtje geleund . De handen worden geschut en de bagage in de VW bus gestopt. Nog even een half uurtje rijden boys en dan zit het er op. We gaan hier links , de bewoonde wereld uit de bossen in. Over gravel wegen gaan we snel heuvel op en af. We zijn er bijna en dan zegt hij als we een iets bewoonder stukje tegenkomen maar dan komt er toch nog een flink stuk. Na een tijdje slaan we rechts het erf op met allemaal gebouwtjes aan een meer. Bekijk de foto´s maar voor de indruk. Mooi he. Nollie , zijn vrouw , komt de handen schudden en nog 3 kerels zitten in onze slaapplek te borrelen en schudden de hand. Het totale gezelschap van 5 mannen is compleet. Hier gaan we het mee doen morgen op de motoren. He , Kerels , het eten is klaar , we kunnen aan tafel . In het chaletje waar Wout en ik slapen gaan we ook eten. Een grote gietijzeren pan vol macaroni komt op tafel en Wilco zegt ..de toetjes staan in de koelkast. Daarvoor heeft hij de rondleiding over het terrein met het Skithus al gedaan. Alles ziet er zo mooi en functioneel uit. Snel wat eten en de rest van de avond met wat versnaperingen , wat sterke verhalen vertellen . Het licht buiten gaat niet uit maar om iets over 11 gaan we toch te bed . Morgen weer een drukke dag……..Trusten