Bijna 30 graden verschil………Oxford…196 KM

Nou het wordt vandaag niet veel met het weer, na het tanken nog wat gegeten , Egg’s Benedict op een sneetje brood , bij Rene zitten de 2 Hoagie Burgers nog in de weg, hij hoeft nog niets . We proberen het wat te rekken om op beter weer te wachten maar het wordt niet veel beter. Ver vooruit klaart het op lijkt het, dus aankleden en inpakken en we gaan er voor , de motoren hebben heel de nacht in de gutsende regen gestaan en klik “vrommmm”ze doen het gelijk. Eerst 46 km naar “Geraldine” waar we even stoppen , hier hadden we beter kunnen stoppen gisteren , hier leeft tenminste nog wat . Nu de “Route 72”op ,een scenic route , alleen veel is er de hele weg niet te zien . Het is koud en veel nat , de schoentjes staan weer vol en het bloed gaat weer uit de vingers , maar we moeten door ,we zijn bikkels , “of niet Road Captain “????? “Rijden boys ", Oxford , is the place to be , vanavond . Net na een gehucht “Alford Forrest”stoppen we voor wat warms , maar hier zijn ze op maandag gesloten , shit , we moeten nog verder . Bij “Mount Hutt” gaan we een “Gorge”over en komen we langs “Windwhistle”en ja hoor , het begint ook nog wat te waaien , nog kouder , zeker 30 graden minder dan wat we gister avond hadden . Niets zo veranderlijk dan het weer , zeker hier in New Zealand . Bij “Glentunnel “toch nog een winkel/pomp/cafe/supermarkt , afijn alles in een , gevonden. Die vent achter de balie , super vriendelijk , “koffie jongens , jullie zien er uit dat je het kan gebruiken, koffie en hot choco , please “ . Op de balie liggen foto’s van de schade van de aardschok die hier laatst in september plaatsvond , in Christchurch weten misschien vele , maar hier heeft het ook aardig geschut . Het winkeltje is al een grote bende maar als je naar de foto’s kijkt , dan was het een heel grote puinhoop. Ook zijn schoorsteen was van dak gepleurd , vond hij wel grappig , en die gaat hij nu als plantenbak gebruiken, zie je , zo relaxed zijn ze hier . Ik probeer eens een “Pie”, iedereen eet die dingen hier en die ik op heb smaakte verdomd goed , net hachee in een koek , moet ik eens meer proberen , wel “Homemade Pies “pakken dan ,zegt hij , dat zijn de echte. Opgewarmd en versterk vertrekken we weer , richting Oxford , nog ongeveer 30 km en dan zijn we er, ze vliegen voorbij , al regent het nog steeds . Voordat we het weten rijden we het hotel dat we in het boek opgezocht hadden voorbij. Een erg oud pand , uit 1876 of zo . Dit moeten we meemaken en al druppelend nemen we 2 afzonderlijke kamers , met douche op de gang . Rene neemt al uitstappend uit de badkuip , uitglijdend op de badkamervloer het handdoek rekje mee van de muur . Het gaat lekker ………………….Ik heb een andere douche gepakt waar je gewoon op een vloertje staat , niet in de badkuip , vind dat altijd zo link .Wat voelt dit pand toch warm aan , die moet een avond om te herinneren worden ,het is er zo huiselijk ,zo thuis . Lekker gedoucht , droge kleren aan en de schandalen aangetrokken want de motorschoentjes staan te drogen , eerst beneden eens gaan kijken in de kroeg/cafe/bar/eettent/feestzaal . Een mooie meid achter de tap , de houtkachel staat volop te branden , een schenkkan “Spieght’s”( 1 liter inhoud) wordt getapt en of we ook nog moeten eten , anders kun je mee-eten met wat de pot schaft . Dit kan niet meer kapot . Zijn we hier thuis of zo , kennen ze ons hier , heeft iemand ons hier geboekt , nee dit is “The South “eiland . We komen met de locals in gesprek maar meer met 2 kiwi’s uit Auckland , voor hun ook de eerst keer hier , ook bikers , een Yamaha en een Aprilia , van het vliegmachine type , en hier zitten en kletsen we de rest van de avond mee. De ene heet Tim en de ander John ( Bam-Bam ) , funny guys die veel vertellen , John iets meer , en veel vragen. Wij kletsen gewoon mee , over van alles , maar het meeste gaat toch over motorrijden en speciaal het wegennet hier in New Zealand . Zij gaan ook gewoon ieder jaar het Zuider eiland een beetje afscheuren ,en vinden het schitterend .Wanneer de kiwi’s buiten staan te roken , komt de vrouw des huizes vragen wie er moet eten , het staat in de huiskamer op tafel , schuif maar aan en wie zijn die andere 2 . Die staan buiten ,”John and Tim”, ik haal ze wel even , roept ze terwijl ze naar achter loop. “Ga alvast maar beginnen , nu is het warm.” Voor ons in de huiskamer op een grote tafel , allemaal afzonderlijk per persoon , staat een dampend bord met aardappels, sperziebonen , salade en een soort kip kerrie ovenschotel gerecht . “Gooi er maar niet te veel zout op want ik ben een beetje uitgeschoten “ Bam-Bam en Tim komen er bijzitten en even later komt er nog iemand , ben zijn naam kwijt , een Kroaat , aanschuiven . Hoe meer zielen,……..En ik kan jullie zeggen , dit was weer eens ouderwets “Home cooking”, het smaakte verrukkelijk , zeker na een dag door de regen heen ploeteren . Snel terug naar onze biertjes , want die blijven gewoon staan , niet zoals bij ons , ben je even weg , dan is je bier ook weg. Al nagenietend , zij aan de Heinekens en wij aan de Spieght’s , willen John en Tim tegen ons darten , met als inzet de motoren , die van ons zijn toch gehuurd dus geen probleem . Eerste partij “Killers” gaan we ten onder , we moeten nog warm lopen , tweede partij gaat al naar ons . De derde partij gaat zo gelijk op , en op het eind kunnen we er niet uitkomen wie nou gewonnen heeft , zij hadden , mede als de kastelein , nog nooit zo’n situatie in darten gezien en we maken er een “Tigh” van . Na een pauze wilden ze toch weten wie er die avond gewonnen zou hebben , zonder die “Tigh”. Oke , niet huilen dan straks hé, Mate’s “??? Het gaat aardig gelijk op maar we lopen uit , ze worden al een beetje “Grumpy” , en zien de bui al hangen . Na een mooie partij verliezen ze toch van ons . New Zealand vs The Netherlands 1-2 and a Tigh . Nog snel een peuk , die schenkkan leeg maken en naar bed . Ik krijg een kaartje van Tim , kom je ooit nog terug naar Nieuw Zeeland , dan bel je maar , en we nemen afscheid , morgen “by the crack of dawn , we leave “zouden ze weg zijn , wij hebben meer tijd . Nog wat gekletst met de kastelein en toen naar bed, in een slaapkamer in een 135 jaar oud huis . Wie weet wie hier allemaal wel niet zijn roes uitgeslapen heeft. Wie er gestorven is , vermoord misschien zelfs , ook nieuw leven kan er gemaakt zijn . Mooie gedachte om de ogen te sluiten voor vanavond , een mooie ,maar natte en koude dag , maar een erg warm einde…………..En hopelijk morgen droog……….