Wellington de overvaart……4 Km

Vroeg op gestaan en kijken of we de overvaart van Wellington naar Picton kunnen regelen .Eerst zelf maar even op de laptop proberen. Shit alles is volgeboekt. Moeten we nu nog snel bij de Nomads een dag bijboeken???? ..Nog steeds een rare naam, De Nomads . We vragen het onder maar even aan de balie. “Moet ik dat even boeken voor jullie boys?” Binnen 5 minuten heeft hij het met onze namen,kentekens en credit kaart geregeld. “Thanks Guy “ De koffers pakker en uitchecken. Bij de buurman een geklutst eitje met thee en erg sterke koffie besteld . Heet water krijgt Rene er gelijk al bij .Is ook nodig. Lekker buiten op het terras opgegeten. Motors van slot en eens gaan kijken bij de ferries. Inchecken bij het hokje en op een niet parkeren plaats gaan staan . Er voegen zich nog 2 bikers afzonderlijk bij ons op het met gele strepen afgebakend terreintje. Niet meer bikers vandaag. Na 2 lange uren wachten , het toch aardig scheepje op. Hallo , wat stinkt het hier. Kan ook niet anders , er staan vachtwagens vol schapen op het zelfde dek. We moeten de bikes zelf vast sjorren met touwen en snelbanden. 2 rubberen wiggen tegen de wielen en hij staat vast. Nu allemaal het dek af want niemand mag er blijven . Security denk. Boven in het zonnetje op het achterdek enigszins uit de wind de overtocht beleeft . Best mooi maar na 3 uur blauw water zonder walvissen wordt het saai. Net voor het einde wordt het wel weer mooier. Schitterende stranden en mooie villa’s tegen de kustlijn waar je alleen met de boot kunt komen. We gaan aanmeren en moeten weer op tijd op dek 5 in het laadgedeelte zijn. De Bmers staan nog perfect vast . Los maken en van het schip af zien te komen. Achter elkaar de wal op. Snel naar Picton Lodge. Rene had deze backpackers lodge al reeds gebeld vanuit Wellington. Mike klinkt een beetje nors, zo staat hij ook op internet omschreven , maar ontvangt ons goed. Een beetje een oude bende maar de kamers zijn goed. Rene meld dat de douches oké zijn terwijl hij er van onder uit komt . Ik ga ze ook even proberen…..
Later….

We zijn op een rare plaats terecht gekomen. Picton Lodge genaamd. Mike de eigenaar gaat wel , beetje kort van woorden , maar dat is oké . Het is meer het volk dat er zit. Het spoort allemaal niet zo. Op het balkon boven kun je roken en er staat een BBQ . We nemen onze boeken mee zodat we de planning voor woensdag kunnen maken .Boven gekomen eerst 2 meiden die eigenlijk nog geen goedendag kunnen zeggen. Dan een kereltje in de bank die een oude film zit te kijken en ook niets zegt .We gaan maar buiten op een paar stoelen bij een tafeltje zitten. Een vent zit er buiten met een blik drinken. Na 5 minuten begint het te praten. Of de BMW’s bevallen … Nu zien en horen we wat voor figuur het is. Zwaar dialect, 1,5 rotte tand in de bek en het blik bevat Bourbon/cola van 8% .Volgens ons heeft hij er al meerdere op en zo klinkt hij ook. Twee jaar geleden is hij hier gekomen voor een week vakantie en niet meer vertrokken. Zo brabbelt hij nog wat verhalen en we lachen er maar wat mee. Hij heeft een motor , zegt hij ,die 280 km kan .Het zal wel met een lading Bourbon achter de kiezen ,in zijn (Black-out) droom gebeuren. Je kan hier volgens ons op het Zuider-Eiland nergens harder dan 90 KM rijden met al die mooie berg wegen. Hij eet ook alleen ontbijt , morgens , avonds en nachts .Over eten gesproken, we eten bij de Toot & Wistle nog een burgertje met chips en gaan vroeg onder zeil. Morgen een heavy rit over de “Queen Charlotte Road”, een bochtige bergpas waar we weer eens lekker kunnen gaan werken met de fiets, uhhhhh, de buffels . Hopelijk komen we zo ver als Motueka…….