Boeddha masker en de thuis reis...

Om half 7 ben ik toch echt wakker en wil niet veel langer te bed blijven liggen.Rob krijgt de slaap ook niet te pakken maar die ligt er pas op . Ik ga douchen en vertrek zodat mijn slaapmaat zijn uurtjes kan maken. Beneden tref ik Jan de vuilnisman, zijn bijnaam sinds hij al ons vuil op wil ruimen , we hebben niets zomaar weg kunnen gooien.Soms was het lachen als Key al het opgehaalde vuil in de volgwagen zomaar de slot ingooide als Jan niet keek. Hij en Spijkerjosje gaan naar het Nationaal Museum , vroeg er naar toe want om 11 uur gaat het alweer dicht. Ik geniet samen met hun het ontbijt en zij vertrekken daarna snel met deTuktuk . Na verloop van tijd komt Mark en Arjan naar beneden . Jos blijft nog even boven , hij is aan de reeskak.De stokbroodjes worden gevult met Jam en een Eitje . Net voordat we met de Tuktuk vertrekken komt Jos bleek aanstappen. Wat droog brood kan er nog net in . De Tuktuk brengt ons naar de Russian Market , een markt zoals we er al zoveel gezien hebben maar nu lopen de Cambodjanen er zelf ook rond . De prijzen zullen dat wel veroorzaken. Eerst wat DVD's gekocht , een rugzak, de andere ben ik kwijt geraakt, en dan vraag ik nog maar eens of ze een Boeddha masker hebben zoals op mijn foto. No Sire , that is not allowed, illigale . Nee meisje , ik wil geen echt exemplaar, weet ik ook wel dat ik daar het land niet mee uitkom en ze zijn veel te duur. De volgende heeft er ook geen, maar zegt probeer het daar aan de overkant eens. Daar staat een rommelig winkeltje en ik zie er zo 2 hangen bij binnenkomst. Achter hangen er nog 3 . Hoe kan dit . Ik kies voor mij de mooiste uit en voor een leuke prijs wordt hij ingepakt. Mijn laatste Dollars, ik moet zelfs nog $20,00 lenen bij Jos , geef ik uit aan iets wat ik al lang zoek. Maar nu heb ik zelfs al 2 beelden van boeddha, maar wel 2 compleet verschilende. En Mooie . Na een frisje wordt het Jos wat te veel , hij wil naar bed en we stemmen alle erin mee. Een tuktukker roept van ver, Yes you want Tuktuk, en voor je het weet scheuren we door de binnenstad terug naar het Hotel.De drukte zal ik niet missen maar de manier van rijden , dit is zo mooi om te zien en zeker om het zelf te doen. Snel komen we aan bij het hotel en ik begin met het verpakken/inpakken van de grote tas. Alles gaat erin maar bij het optillen merk ik , dat is te veel Gerritje, je zit over de 20 kilo. Ik kijk wat er nog uitkan maar ik heb ook zoveel bij . Wel allemaal gebruikt hoor. Met de zware tas ga ik naar beneden , ik heb Mvr Dara,de eigenaresse van het hotel al om een wegschaal gevraagd , zij doet bijna alles voor je , een geweldig mens. En ja hoor , 26 kilo geeft het ding aan . De rits weer open en wat gaat er nog uit. De laptop dan toch maar weer in de rugzak. Nog wat dingen eruit en nu slaat hij uit tot 23,2 kilo. Daar gaan we het me doen. Verschillende zeggen dat het mij boetes gaat bezorgen , andere gaan er van uit dat het wel mee zal vallen.
Om 3;oo uur vertrekt Patrick , Lampje is zijn bijnaam, via een ander vlucht richting Nederland. Mark en ik pakken om half 4 nog een lunch want het gaat erg lang duren voor we weer wat te eten krijgen. Ik een Amok met vis , Mark een Chicken broodje .Kwart na 4 stopt er een busje , de Banana Bus volgens Chris, een groot geel gevaarte , voor het hotel. Ons vervoer naar de luchthaven . Daar aangekomen wordt er geen aandacht besteed aan het overwicht van mijn tas, wel aan de vraag voor gangpad zetels voor de 2 vluchten . Dat kan meneer . Je mag ze niet zomaar kussen ,die balie medewerksters , maar je zou het wel willen doen, ik zit weer goed .Na een Limedrink gaan we aan boord , een snelle vlucht naar Hong Kong. Daar hebben we weer wat tijd om te rusten en dan de lange vlucht over Rusland naar het beloofde land. Een vijftal films , wat rode wijn , lunch en ontbijt , een stille buurvrouw, probleem met mijn lenzen , geen minuut de ogen dicht, zo komen we voor mij een perfecte snelle overvlucht aan op Schiphol. Er ligt sneeuw verdomme, in 15 uur vlucht , van 35 graden naar 4 graden onder nul . Zo'n dikken 38 graden verschil . Dat voel je wel . Snel de tassen ophalen , een hand schudden met de meeste meerijders en dan weer door de douane . Bij buitenkomst staat Guus al te wachten met en dikke jas. Ik spreek honderd uit, zelfs in de auto gaat het maar door . Ik zit er vol van .

Het is voorbij . De motortrip van mij leven , niet te vergelijken met Nieuw Zeeland of de USA , maar dit was echt mooi . En vermoeiend .

Ik ga nog een eind verslag maken maar eerst ga ik proberen wat foto's op de site te krijgen . Kijk de volgende dagen .

Mijn medereizigers kunnen mij ook foto's toesturen zodat ik deze ook kan plaatsen . Bij voorbaad dank.

Gegroet......Gerard ...aka Gerrit de postduif.