Met een BIG smile Hanoi in.

Wakker op tijd en toch een goede nacht gehad. Eugene wat minder , hij blaft de gehele nacht als een hond die aandacht wil . Ik heb hem niet gehoord , alleen van horen zeggen .Als ik beneden komt dan zit Cong aan mijn motor te rommelen . Hij begint weer te lachen als hij mij ziet. Wat weer een platte achterband . Mr Flat Tyre Strikes Again ????? Dit is toch niet te geloven , 4 platten op een reis . Ik heb nog nooit zoveel platte gehad. Trek ik spijkers aan of zo. Terwijl hij de band maakt gaan wij het naast liggend dorpje in. Dan bemerken we pas waar we terecht gekomen zijn. Oude huisjes, winkeltjes en rijstvelden zo groen , je bek valt erbij open. Foto na foto wordt genomen en dan gaan we het toeristisch dorpje in . Op zoek naar leuke dingen. Het is nog vroeg want hier komen straks busladingen vol toeristen , dat is wel duidelijk. Wat kleine dingen kopen hier en daar en dan terug naar het Geusthouse . We moeten weer . Richting Hanoi , naar ons hotel , onze laatste dag op de werkpaardjes. Over steeds drukker wordende wegen , met wat erg zotte snelheden vliegen we richting de stad. Dan rollen we het gekkenhuis in. De smile op mijn gezicht had je moeten zien toen we midden in Hanoi tussen al die scooters en auto's doorjaagde . Als er een moment is dat ik kan zeggen ,"ik leef" , dan is het in dat half uurtje . Schitterend als je ziet hoe wij door het drukke verkeer schieten. Anderen verklaren je voor "levensmoe" , en inderdaad een kleine fout wordt hier hard afgestraft , maar dit is zo mooi. Alleen al hiervoor ga ik op reis in dit soort landen. Verklaar mij maar voor zot , maar sorry "ik LEEF ............". Snel komen we bij het hotel aan en dan nog sta ik na te genieten op de stoep voor het hotel .Ik schut de mannen die dit overleefd hebben , de gehele reis dan he, de hand , en bedank ze. We zijn er heel uitgekomen . Met die woorden komen de 2 andere, waar we de reis mee begonnen zijn ook weer boven .Maris en Paul , wij hadden jullie er graag bij gehad op deze dag , hier terug in Hanoi. De eerste keer dat ik met zo'n soort trip een vrouwelijke meerijder heb , niet alleen mannen , en dan gebeurt je dat . Jammer , echt jammer. Wij kunnen je zeggen, je had er van genoten . Van sommige dingen wat minder denk ik ,maar we hebben jullie gemist . De kamers in het hotel liggen weer klaar voor ons en daarna moeten we afscheid nemen van Cong , onze monteur die sleutelde maar ook gelijk onze papa en mama was. Wat dat ventje allemaal wel niet deed . Goud waard , meer kan ik niet zeggen . Oja , hij moet Engels leren , dat zou zo veel makkelijker zijn en dan kun je hem er ook beter bij betrekken. Bij de humor en het kwallen onder elkaar. Thanh , daar kan ik ook alleen positief over zijn . Een volwassen vent in een kinderjasje. Wat een kwajong is dat, maar die lach , daar kan je niet kwaad op worden . En wat hij allemaal niet geregeld heeft. Een onvergetelijk trip met iedere dag open bek momenten , een groot boek vol .Een dikke duim voor hem . We nemen afscheid met een stevige hand en een hug. Een tipje voor de boys en wij lopen de stad weer in voor een biertje . Dat hebben we wel verdient . Als we daarna een eettentje zoeken komen we weer langs het hotel waar Cong nog zit te wachten op zijn vervoer .Kom mee eten zeggen we , maar nee dat kan niet . Thanh kan ieder moment weer komen . Wij gaan in het Old District eten in een wat duurdere prijsklasse, en het eten smaakt goed . Maar geef mij het eten van de locals maar . Simpel , pittig , soms erg rare gerechten , maar net iets beter. In een bar straatje , op een krukje op de stoep voor een kroegje genieten we nog na van de reis tot nu toe . Ik mag zeggen , "Ik heb genoten " . Rond middernacht duik ik te bed. Morgen er weer vroeg uit . We gaan naar "Halong Bay". Maar daar vertel ik jullie de volgende keer over . Het kan zijn dat ik dat pas thuis kan doen , want op het water, de zee, heb ik geen WIFI. En bij terugkomst in Hanoi , de laatste nacht , dan gaan we nog een keer doorzakken in deze schitterende Metropool , Hanoi , ik hou van je. En van Vietnam natuurlijk.