Goodbye Laos, Hello Vietnam……..

Ik wordt wakker na een nacht die slecht begon maar heerlijk eindigde .Kon maar niet in slaap komen , maar toen ik weg doezelde , toen was ik ook echt weg. Helemaal alleen in een best grote kamer met 2 heerlijk bedden . Na instant noedel soepje en een broodje ei gaan we op pad richting Vietnam. Weg uit het dorre Laos,best een mooi land hoor , maar ze moeten er wat mee doen. We gaan eerst nog net voor de grens overgang , een 25 kilometer er vandaan , naar een grot die men in de oorlog in de 60-70tiger jaren gebruikt heeft om de Amerikanen te ontwijken. Het blijken meerdere groten te zijn waarvan wij er een gaan bekijken. Iets met de Laos communistische partij of zo . wel knap wat men daar gedaan heeft maar na een half uurtje heb je het wel gezien . We gaan naar de grens want daar kan het wel even duren voor we over zijn. Daar aangekomen moeten we weer langs allerlei gebouwtjes en personen . Dan komt Thanh terug en zegt “we gaan eerst wat eten want het gaat even duren voor dat de papieren in orde zijn”. We lopen de grens over waar we nog geen documenten voor hebben en gaan in Vietnam op zoek naar een restaurantje .Snap jij het nog ??? .Nou, we komen in een tent , echt te vies om aan te pakken , maar we vertrouwen de gids op zijn woord. Binnen no-time staat de tafel vol. “ Waar moet ik de botjes laten van de kip “. Gooi maar op de grond , de hond ruimt het wel op “.En inderdaad , de hond eet alles op . Zelfs 2 honden cleanen de ruimte. Afijn wat je opruimen noemt. Buiten staan moeder de kok haar best te doen om alles eetbaar geserveerd te krijgen. Het smaakt zelfs goed. Dan na een tijdje lopen we terug Laos in om onze motoren en hopelijk ook de documenten op te halen. De hoge persoon met de grootste pet steekt zijn duim op , het moet in orde zijn. We kunnen terug Vietnam in , maar wat voor weg ,blubberspoor , dat we dan krijgen , ongelooflijk wat een bende. Als we met dit tempo richting Mhay Chau moeten dan wordt het laat vandaag. Kuilen , plassen , vrachtwagen, gewone auto’s niet want die kunnen hier niet komen , ontwijkend , dalend en klimmend, zo komen we stapvoets verder. Dan is de weg ineens weer redelijk normaal . Na nog heel wat kilometer slaan we ineens naast een heel groot gebouw links af. Oh , we gaan via de achteringang naar een hotel denk. Nee, we rijden de rijstvelden in en komen zo in een dorpje van de “White Thay “. Een Geusthouse wordt het weer en moeder de vrouw staat ons al op te wachten. Boven weer een grote ruimte met klote matrasjes en muggen netjes. Wel een erg mooi gebouw van binnen en buiten , een goede douche en schijtpot , wat wil je nog meer. Al heel snel wordt het avondeten geserveerd op de grond van de slaapzaal. Op je reet in kleermakerszit of wat je ervan maakt genieten we weer van allerlei heerlijke gerechten . Zelfs een soort kibbeling waar we de vingers bij opeten. Na de dis kunnen we aan de overkant naar traditionele dans avond gaan kijken , het is hier een beetje een toeristen plek en een hoopje Fransen zit al te wachten op wat komen gaat. Dan komen er wat vrouwen in kledij de ruimte in en na zo’n 3 kwartier hebben verschillende dansen gezien waarbij wij de gedachten hadden dat het wat nep overkwam. Maar wij zijn nog niet klaar, de masseuses staan klaar , weer in een ander gebouwtje, om ons een bodymassage te geven. Drie dames nemen ons onderhanden en na een uur gaan we ontspannen te bed. We zijn weer in het mooie Vietnam en ik droom weer van mooie rijst velden en mooie dames. In welke volgorde , dat is voor mij om van te genieten